Pedofilie: de wraak van het kleine kind

Gepubliceerd door Oliane op 24 juni 2014

In de media lees en hoor ik veelvuldig over de demonstratie in Amersfoort tegen de komst van een veroordeelde pedofiel. Ook de media aandacht in andere zaken is telkens overweldigend groot, zoals bij de komst van de moordenaar van de politicus Pim Fortuyn in Apeldoorn begin deze maand of bij de ontmaskering van de dader van de moord op Marianne Vaatstra in 2012 of voor Benno L., een pedoseksuele zwemleraar die in 2009 tegen de lamp liep.  

Evenwel is er door de openbare mening zelden aandacht voor de vraag hoe het komt dat iemand in zijn volwassen leven een moord pleegt of pedofiele neigingen heeft en welke ervaringen uit de kindertijd hiertoe geleid hebben. Want een normaal geboren kind verandert niet in een volwassen moordenaar of zedendelinquent als hij in de eerste, beslissende jaren van zijn leven empathie kreeg en onvoorwaardelijke liefde waarmee zijn kinderlijke belevingswereld aangevoeld en begrepen werd en kon opgroeien met emotionele uitwisseling. Het is opvallend te noemen dat aandacht voor deze zo belangrijke vraag stelselmatig gemeden wordt in de communicatie over wat talrijke hersenonderzoekers allang weten: Dat slaag, emotionele verwaarlozing en uitbuiting het kinderbrein beschadigt. Martin Teicher, Bruce Perry, Antonio Damasio en anderen publiceerden hier al 20 jaar geleden over.    

Als het kind empathische tekorten heeft ervaren in de vroegste jaren van zijn leven - van gebrek aan medeleven, begrip, interesse en communicatie - dan moet het zijn gevoelens hierover van pijn, angst en woede onderdrukken. Wanneer hij daarnaast niet het geluk heeft een ‘helpende getuige’ in zijn omgeving tegen te komen, bijvoorbeeld een buurvrouw, leraar of een familielid die het geslagen of verwaarloosde kind wat sympathie of zelfs liefde schenkt (Alice Miller, blz. 50, Vrij van Leugens, 2009) dan zal hij zondebokken zoeken om zijn jarenlange opgekropte woede en haat op af te reageren. De bovengenoemde tragische situaties verwijzen hiernaar. Ook als het gaat om de pedofiel die te koop loopt met zijn zogenaamde liefde voor kinderen, maar niet weet en niet wil weten dat hij in feite alleen maar wraak neemt op wat hij zelf als kind ervaren heeft. ‘Ook als hij deze haat niet bewust ervaart’ schrijft Alice Miller op bladzijde 53 van haar boek Vrij van Leugens (2009), 'wordt hij erdoor gedirigeerd.’

Every pedophile openly displays his "love" of children and has no idea that deep down he is avenging himself for the things done to him as a child. Though he is not consciously aware of this hatred, he is still subject to its dictates.
Such LATENT hatred is indeed dangerous and difficult to resolve because it is not directed at the person who has caused it but at substitute figures. Cemented in different kinds of perversion, it can sustain itself for life and represents a serious threat, not only to the environment of the person harboring it, but also to that person him/herself ~ http://www.alice-miller.com/en/love-and-hate/ ~

De beschrijving die Alice Miller geeft van het ontstaan van haat getuigt van een diep inzicht in de dynamiek van trauma wanneer zij zegt dat er verschil is tussen de woede van het wanhopige kind dat reageert op de wreedheid van zijn ouders en de woede van de volwassene die anderen aanvalt uit ontkenning van zijn geschiedenis door het gedrag te imiteren van zijn eigen ouders vanuit de positie van ‘macht’. De eerste woede, die van het kind, moet bewust gevoeld en beleefd worden in een therapie en kan opgelost worden. Maar de tweede vorm, die van de volwassene, die gericht wordt op zondebokken om verlichting te bieden voor de eigen onderdrukte gevoelens en emoties, kan nooit opgelost worden ~ http://www.alice-miller.com/en/what-is-hatred/ ~

Uit eigen ervaringen en uit mijn bijna 10-jarige praktijk kan ik zeggen dat deze inzichten geheel juist zijn en dat we geen stap verder komen als we de ouders blijven sparen voor het leed dat ze aanbrachten. Het is erg belangrijk dat we in onze communicatie en in het corpus van ons werk komen tot integratie van de kennis over de gevolgen van het gebrek aan empathie voor de gevoelens en behoeften van het kind. Het kwaad de wereld uit verbannen begint als we mogen merken en ons bewust worden wat ons vroeg in ons leven gebeurde. Dat is een voorwaarde als we aan preventie willen doen en nieuwe misdaden willen voorkomen ~ http://www.alice-miller.com/en/help-for-pedophiles/ ~

 

Tags:

Picture 44.jpg

Laatste artikelen

Archief

Platform onze kindertijd © Rupz | Inloggen beheerder.